Encyklopedia Dolnoślązaka (3): Stanisław Melski

Melski Stanisław (ur. 1.01.1955 we Wrocławiu), aktor teatralny i filmowy, reżyser, poeta, działacz Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Od 1.09.1981 w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Wcześniej (1980-1981) aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Absolwent Studium Aktorskiego przy Teatrze Polskim we Wrocławiu (1980). W marcu 2008 na podstawie przedstawienia „Tango” S. Mrożka złożył egzamin reżyserski w Warszawie i uzyskał tytuł reżysera teatralnego. Wielkie kreacje, w tym Śmierć w ikonie Rejenta w „Chorym z urojenia” słowami: Molière’a, Achmatowej, Audena, Strindberga, Eliota, Rilkego, Dickinson, Frosta, Księgi Hioba w reż. J.Wiśniewskiego (2017). Wystąpił m.in. w filmach „Konsul” w reż. M. Borka (1989) i „Pierścionek z orłem w koronie” w reż. A. Wajdy (1992). W czasie stanu wojennego i później występował w opozycyjnym teatrze NST (Niezależny Samorządny Teatr; Nie Samym Teatrem) we Wrocławiu. Od lat związany z Polskim Teatrem Ludowym we Lwowie, gdzie wyreżyserował „Szewców” S.I. Witkiewicza wyróżnionych Nagrodą Marszałka Senatu RP podczas VIII Wileńskich Spotkań Sceny Polskiej (2017). Od roku 1990 z żoną Grażyną prowadzi Teatr Dziesiątka w X LO we Wrocławiu. 

Na zdjęciu: Stanisław Melski jako Śmierć w ikonie Rejenta.

Tekst i fot. Marek Perzyński